Benim kızım diye söylemiyorum...
Bu fotoğraf için tüm emeğini, yıllarını verdi. Hem kendi eğitimi, hem de öğrencilerinin eğitimi için çalıştı. "Öğrencilerim" derken gözleri ışıldıyordu, ama biraz buruktu. Ya emlakçıda çalışmak zorunda kalsaydı? Neyse ki 2010 yılı güzel bitti. Hocalarının arasında hoca gibi durdu. Güvenli ve mutlu...
Hocalarının da ona doktora cüppesini giydirmekten mutlu olduklarına eminim.
Artık akademik kadrosunu da aldığına göre, bu karikatür hoş bir anı olarak kalabilir.
Binlerce tebrikler... Emeğinin karşılığını alan çocukları görünce sevincim katlanıyor...Darısı Aslımın başına...Zeyno'yu benim yerime de kucakla,artık güzel bir tatili haketti,. eşlik etmek için,bavulu kapıda bekleyen bir de babası var nasıl olsa !!..
YanıtlaSil